《過秦論》注音版

　　qín xiào gōng jù xiáo hán zhī gù，yōng yōng zhōu zhī dì，jūn chén gù shǒu yǐ kuī zhōu shì，yǒu xí juǎn tiān xià，bāo jǔ yǔ nèi，náng kuò sì hǎi zhī yì，bìng tūn bā huāng zhī xīn。dàng shì shí yě，shāng jūn zuǒ zhī，nèi lì fǎ dù，wù gēng zhī，xiū shǒu zhàn zhī jù wài lián héng ér dòu zhū hóu。yú shì qín rén gǒng shǒu ér qǔ xī hé zhī wài。

　　秦孝公據(jù)崤函之固，擁雍州之地，君臣固守以窺周室，有席卷天下，包舉宇內(nèi)，囊括四海之意，并吞八荒之心。當(dāng)是時也，商君佐之，內(nèi)立法度，務(wù)耕織，修守戰(zhàn)之具;外連衡而斗諸侯。于是秦人拱手而取西河之外。

　　xiào gōng jì méi，huì wénwǔzhāo xiāng méng gù yè，yīn yí cè，nán qǔ hàn zhōng，xī jǔ bāshǔ，dōng gē gāo yú zhī dì，běi shōu yào hài zhī jùn。zhū hóu kǒng jù，huì méng ér móu ruò qín，bù ài zhēn qì zhòng bǎo féi ráo zhī dì，yǐ zhì tiān xià zhī shì，hé cóng dì jiāo，xiāng yǔ wéi yī。dāng cǐ zhī shí，qí yǒu mèng cháng，zhào yǒu píng yuán，chǔ yǒu chūn shēn，wèi yǒu xìn líng。cǐ sì jūn zhě，jiē míng zhì ér zhōng xìn，kuān hòu ér ài rén，zūn xián ér zhòng shì，yuē cóng lí héng，jiān hánwèiyànchǔqízhàosòngwèizhōng shān zhī zhòng。yú shì liù guó zhī shì，yǒu níng yuèxú shàngsū qíndù hè zhī shǔ wèi zhī móu，qí míngzhōu zuìchén zhěnzhào huálóu huǎndí jǐngsū lìlè yì zhī tú tōng qí yì，wú qǐsūn bìndài tuóní liángwáng liàotián jìlián pōzhào shē zhī lún zhì qí bīng。cháng yǐ shí bèi zhī dì，bǎi wàn zhī zhòng，kòu guān ér gōng qín。qín rén kāi guān yán dí，jiǔ guó zhī shī，qūn xún ér bù gǎn jìn。qín wú wáng shǐ yí zú zhī fèi，ér tiān xià zhū hóu yǐ kùn yǐ。yú shì cóng sàn yuē bài，zhēng gē dì ér lù qín。qín yǒu yú lì ér zhì qí bì，zhuī wáng zhú běi，fú shī bǎi wàn，liú xiě piāo lǔ。yīn lì chéng biàn，zǎi gē tiān xià，fēn liè shān hé。qiáng guó qǐng fú，ruò guó rù cháo。yán jí xiào wén wángzhuāng xiāng wáng，xiǎng guó zhī rì qiǎn，guó jiā wú shì。

　　孝公既沒，惠文、武、昭襄蒙故業(yè)，因遺策，南取漢中，西舉巴、蜀，東割膏腴之地，北收要害之郡。諸侯恐懼，會盟而謀弱秦，不愛珍器重寶肥饒之地，以致天下之士，合從締交，相與為一。當(dāng)此之時，齊有孟嘗，趙有平原，楚有春申，魏有信陵。此四君者，皆明智而忠信，寬厚而愛人，尊賢而重士，約從離衡，兼韓、魏、燕、楚、齊、趙、宋、衛(wèi)、中山之眾。于是六國之士，有寧越、徐尚、蘇秦、杜赫之屬為之謀，齊明、周最、陳軫、召滑、樓緩、翟景、蘇厲、樂毅之徒通其意，吳起、孫臏、帶佗、倪良、王廖、田忌、廉頗、趙奢之倫制其兵。嘗以十倍之地，百萬之眾，叩關(guān)而攻秦。秦人開關(guān)延敵，九國之師，逡巡而不敢進。秦?zé)o亡矢遺鏃之費，而天下諸侯已困矣。于是從散約敗，爭割地而賂秦。秦有余力而制其弊，追亡逐北，伏尸百萬，流血漂櫓。因利乘便，宰割天下，分裂山河。強國請服，弱國入朝。延及孝文王、莊襄王，享國之日淺，國家無事。

　　jí zhì shǐ huáng，fèn liù shì zhī yú liè，zhèn cháng cè ér yù yǔ nèi，tūn èr zhōu ér wáng zhū hóu，lǚ zhì zūn ér zhì liù hé，zhí qiāo pū ér biān chī tiān xià，wēi zhèn sì hǎi。nán qǔ bǎi yuè zhī dì，yǐ wéi guì línxiàng jùn bǎi yuè zhī jūn，fǔ shǒu xì jǐng，wěi mìng xià lì。nǎi shǐ méng tián běi zhù cháng chéng ér shǒu fān lí，què xiōng nú qī bǎi yú lǐ。hú rén bù gǎn nán xià ér mù mǎ，shì bù gǎn wān gōng ér bào yuàn。yú shì fèi xiān wáng zhī dào，fén bǎi jiā zhī yán，yǐ yú qián shǒu huī míng chéng，shā háo jié，shōu tiān xià zhī bīng，jù zhī xián yáng，xiāo fēng dí，zhù yǐ wéi jīn rén shí èr，yǐ ruò tiān xià zhī mín。rán hòu jiàn huá wéi chéng，yīn hé wèi chí，jù yì zhàng zhī chéng，lín bù cè zhī yuān，yǐ wéi gù。liáng jiàng jìn nǔ shǒu yào hài zhī chù，xìn chén jīng zú chén lì bīng ér shuí hé。tiān xià yǐ dìng，shǐ huáng zhī xīn，zì yǐ wéi guān zhōng zhī gù，jīn chéng qiān lǐ，zǐ sūn dì wáng wàn shì zhī yè yě。

　　及至始皇，奮六世之余烈，振長策而御宇內(nèi)，吞二周而亡諸侯，履至尊而制六合，執(zhí)敲撲而鞭笞天下，威振四海。南取百越之地，以為桂林、象郡;百越之君，俯首系頸，委命下吏。乃使蒙恬北筑長城而守藩籬，卻匈奴七百余里。胡人不敢南下而牧馬，士不敢彎弓而報怨。于是廢先王之道，焚百家之言，以愚黔首;隳名城，殺豪杰，收天下之兵，聚之咸陽，銷鋒鏑，鑄以為金人十二，以弱天下之民。然后踐華為城，因河為池，據(jù)億丈之城，臨不測之淵，以為固。良將勁弩守要害之處，信臣精卒陳利兵而誰何。天下已定，始皇之心，自以為關(guān)中之固，金城千里，子孫帝王萬世之業(yè)也。

　　shǐ huáng jì méi，yú wēi zhèn yú shū sú。rán chén shè wèng yǒu shéng shū zhī zǐ，máng lì zhī rén，ér qiān xǐ zhī tú yě cái néng bù jí zhōng rén，fēi yǒu zhòng nímò dí zhī xián，táo zhūyī dùn zhī fù niè zú háng wǔ zhī jiān，ér jué qǐ qiān mò zhī zhōng，lǜ pí bì zhī zú，jiāng shù bǎi zhī zhòng，zhuǎn ér gōng qín，zhǎn mù wèi bīng，jiē gān wèi qí，tiān xià yún jí xiǎng yìng，yíng liáng ér jǐng cóng。shān dōng háo jùn suì bìng qǐ ér wáng qín zú yǐ。

　　始皇既沒，余威震于殊俗。然陳涉甕牖繩樞之子，氓隸之人，而遷徙之徒也;才能不及中人，非有仲尼、墨翟之賢，陶朱、猗頓之富;躡足行伍之間，而倔起阡陌之中，率疲弊之卒，將數(shù)百之眾，轉(zhuǎn)而攻秦，斬木為兵，揭竿為旗，天下云集響應(yīng)，贏糧而景從。山東豪俊遂并起而亡秦族矣。

　　qiě fú tiān xià fēi xiǎo ruò yě，yōng zhōu zhī dì，xiáo hán zhī gù，zì ruò yě。chén shè zhī wèi，fēi zūn yú qíchǔyànzhàohánwèisòngwèizhōng shān zhī jūn yě chú yōu jí jīn，fēi xiān yú gōu jǐ zhǎng shā yě zhé shù zhī zhòng，fēi kàng yú jiǔ guó zhī shī yě shēn móu yuǎn lǜ，xíng jūn yòng bīng zhī dào，fēi jí xiàng shí zhī shì yě。rán ér chéng bài yì biàn，gōng yè xiāng fǎn，hé yě? shì shǐ shān dōng zhī guó yǔ chén shè dù cháng xié dà，bǐ quán liàng lì，zé bù kě tóng nián ér yǔ yǐ。rán qín yǐ qū qū zhī dì，zhì wàn shèng zhī shì，xù bā zhōu ér cháo tóng liè，bǎi yǒu yú nián yǐ rán hòu yǐ liù hé wéi jiā，xiáo hán wèi gōng yī fū zuò nán ér qī miào huī，shēn sǐ rén shǒu，wèi tiān xià xiào zhě，hé yě?rén yì bù shī ér gōng shǒu zhī shì yì yě。

　　且夫天下非小弱也，雍州之地，崤函之固，自若也。陳涉之位，非尊于齊、楚、燕、趙、韓、魏、宋、衛(wèi)、中山之君也;鋤耰棘矜，非铦于鉤戟長鎩也;謫戍之眾，非抗于九國之師也;深謀遠慮，行軍用兵之道，非及向時之士也。然而成敗異變，功業(yè)相反，何也?試使山東之國與陳涉度長絜大，比權(quán)量力，則不可同年而語矣。然秦以區(qū)區(qū)之地，致萬乘之勢，序八州而朝同列，百有余年矣;然后以六合為家，崤函為宮;一夫作難而七廟隳，身死人手，為天下笑者，何也?仁義不施而攻守之勢異也。